ยุทธศาสตร์"กัลกัตตา" และ" 8 รัฐอีสาน"ของอินเดีย ลู่ทางการค้าที่"ไทย"ไม่ควรมองข้าม

วันที่ 08 มิถุนายน พ.ศ. 2552 ปีที่ 32 ฉบับที่ 11412 มติชนรายวัน ยุทธศาสตร์"กัลกัตตา" และ" 8 รัฐอีสาน"ของอินเดีย ลู่ทางการค้าที่"ไทย"ไม่ควรมองข้าม ในระยะไม่กี่ปีมานี้การเปิดประเทศรับการลงทุนจากต่างชาติ ทำให้อินเดียเป็นหนึ่งในประเทศดาวรุ่งใหม่ทางเศรษฐกิจของโลกและของเอเชียควบคู่กับจีน โดยมีอัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจและขนาดของประชากรเป็นอันดับ 2 รองจากจีน กล่าวคือ ในระยะ 4-5 ปีมานี้ อัตราเฉลี่ยการเติบโตของเศรษฐกิจอยู่ที่ประมาณ 9% จำนวนประชากร 1.028 พันล้านคน แม้ในปลายปีที่แล้วจนถึงปีนี้ทั้งจีนและอินเดียจะประสบกับวิกฤตเศรษฐกิจโลก แต่อินเดียก็เป็นหนึ่งในประเทศที่ยังสามารถรักษาการเติบโตเศรษฐกิจเอาไว้ในแดนบวกเช่นเดียวกับจีนเพราะการที่ขนาดการบริโภคภายในประเทศมีสูง พึ่งพาการส่งออกน้อยกว่าเมื่อเทียบกับอีกหลายประเทศ จึงได้รับแรงกระแทกจากโลกภายนอกน้อยกว่า อินเดียเป็นหนึ่งในตลาดที่ไทยจำเป็นต้องรุกอย่างจริงจังเพราะโอกาสยังมีอีกมาก โดยที่ผ่านมาประเทศไทยมีการตั้งสำนักงานส่งเสริมการค้าต่างประเทศครบในทุกภาคของอินเดียแล้ว โดยภาคกลางตั้งอยู่กรุงนิวเดลี เมืองหลวงของอินเดีย ภาคตะวันตกตั้งอยู่ที่เมืองมุมไบ ภาคใต้ตั้งอยู่ที่เมืองเชนไน แต่ยังขาดอยู่ภาคเดียวที่ไทยยังไม่ได้ไปตั้งสำนักงานส่งเสริมการค้า นั่นก็คือภาคตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดีย ซึ่งมีอยู่ 8 รัฐ ธราดล ทองเรือง ที่ปรึกษาฝ่ายการพาณิชย์ สำนักงานส่งเสริมการค้าในต่างประเทศ ณ กรุงนิวเดลี อินเดีย ชี้ให้เห็นว่าประเทศไทยควรมีการตั้งสำนักงานส่งเสริมการค้าใน 8 รัฐภาคอีสานของอินเดียมาก โดยยุทธศาสตร์ที่เหมาะสมที่ไทยจะตั้งสำนักงานส่งเสริมการค้าก็คือเมืองกัลกัตตา เมืองหลวงเก่าของอินเดีย (อยู่ในรัฐเวสต์เบงกอล) เพราะเหมาะสมที่จะใช้เป็นศูนย์กลางเชื่อมไปยัง 8 รัฐอีสานของอินเดีย เนื่องจากกัลกัตตามีสาธารณูปโภคพื้นฐานพร้อมมาก ไม่ว่าจะเป็นท่าเรือ สนามบินนานาชาติ หากบินจากกรุงเทพฯไปกัลกัตตาจะใช้เวลาเพียง 2 ชั่วโมงครึ่ง หรือประมาณเกือบครึ่งหนึ่งเมื่อเทียบกับบินไปยังนิวเดลี ที่สำคัญไปกว่านั้น กัลกัตตายังเป็นชัยภูมิเหมาะสำหรับการเชื่อมการค้าไปยังประเทศเพื่อนบ้านของอินเดีย ไม่ว่าจะเป็นบังกลาเทศ เนปาล ภูฐาน เจ้าหน้าที่ที่นั่นของไทยเคยผลักดันมาระยะหนึ่งแล้วตั้งแต่รัฐบาลก่อนในการตั้งสำนักงานส่งเสริมการค้าในเมืองกัลกัตตา แต่เรื่องยังเงียบไป ทั้งที่สถานกงสุลไทยในเมืองกัลกัตตาก็ยินดีจะให้ยืมสถานที่ทำเป็นสำนักงาน ไม่แน่ใจว่าเรื่องไปติดขัดอยู่ที่ใด โดยกิจกรรมสุดท้ายในการขยายการค้ากับ 8 รัฐในอินเดีย เกิดขึ้นสมัยนายเกริกไกร จีระแพทย์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ ในรัฐบาล พล.อ.สุรยุทธ์ จุลานนท์ นำนักลงทุนไปเยือนเมื่อเดือนมิถุนายนปีที่แล้ว กล่าวสำหรับ 8 รัฐอีสานของอินเดีย ดังกล่าว ซึ่งประกอบด้วย 1.อรุณาจัลประเทศ 2.อัสสัม 3.มณีปุระ 4.เมฆกัลยา 5.มิโซรัม 6.นากาแลนด์ 7.สิกขิม 8.ตรีปุระ นั้นมีความน่าสนใจในการลงทุน เนื่องจากคนในภูมิภาคนี้หน้าตาคล้ายคนไทย นิยมรับประทานอาหารและใช้สินค้าไทย เพราะในภูมิภาคนี้โดยเฉพาะรัฐอัสสัมมีชนพื้นเมืองอินเดียที่เรียกว่ากลุ่มคนไท อยู่ 4-5 กลุ่ม เช่น ไทอาหม ไทคำตี่ ไทคำยัง ที่ภาษาบางส่วนคล้ายคลึงกับภาษาไทย สินค้าไทยที่คนในภาคอีสานของอินเดียชื่นชอบ นอกจากอาหารแล้วยังมีเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า เครื่องประดับ ภาคอีสานของอินเดียยังเป็นประตูไปสู่ตลาดเอเชียตะวันออกคือจีนผ่านประเทศพม่าสู่ตลาดอาเซียน และตลาดเอเชียใต้สู่บังกลาเทศและภูฏาน ในส่วนของการเชื่อมจากภาคอีสานของอินเดียไปยังพม่านั้น สามารถทำได้โดยทางบกหรือทางถนนซึ่งสามารถทะลุถึงเมืองมัณฑะเลย์หรือเมียววดีได้ ขณะนี้สินค้าจากไทยก็ถูกลำเลียงเข้าสู่ภาคอีสานของอินเดียโดยผ่านประเทศพม่าอยู่แล้ว นอกจากปัจจัยที่กล่าวมาแล้ว ภาคอีสานของอินเดียถือว่ามีศักยภาพและปัจจัยเกื้อหนุนที่จะรองรับการลงทุนของต่างชาติ เพราะมีความมั่งคั่งทางทรัพยากรธรรมชาติ เช่น ถ่านหิน น้ำมัน มีแหล่งท่องเที่ยวหลากหลายโดยเฉพาะแหล่งท่องเที่ยวธรรมชาติ มรดกและวัฒนธรรม มีแรงงานราคาถูกจำนวนมาก รัฐบาลกลางประเทศประกาศให้เป็นเขตพัฒนาอุตสาหกรรม โดยปลอดภาษีเป็นเวลา 10 ปี รัฐบาลให้การช่วยเหลือด้านการขนส่ง เงินลงทุน รับประกันความเสี่ยงเป็นต้น และทุกรัฐมีสายการบินเชื่อมต่อกับเมืองกัลกัตตา สินค้าไทยที่เข้าไปเปิดตลาดในภาคอีสานของอินเดียแล้วก็อย่าง เช่น แบตเตอรี่ยัวซ่า ล่าสุด เครือสหพัฒนพิบูล จะไปเปิดร้าน 108 ช็อป ในรัฐนากาแลนด์ เดือนมิถุนายนนี้ หน้า 18

http://www.matichon.co.th/matichon/view_news.php?newsid=01ecb01080652&sectionid=0141&day=2009-06-08