| | ข่าววันที่ 4 เมษายน 2552 แหล่งข่าวจาก สยามรัฐ
| |  | | สัญจร เนติ โชติช่วงนิธิ มอแกลน อุลักลาโว้ย ยิปซีแห่งท้องทะเล ชีวิตคือการเดินทาง บางคนบอก เดินทางมาแต่แรกในครรภ์มารดา บางคนบอก เทพผู้สร้างมนุษย์กำหนดชะตาชีวิตเดินทาง บางคนบอก การเดินทางช่วยเปิดโลกทัศน์ตนเอง ฯลฯ เฉกเช่นผม อันนอกเหนือชีวิตการงานประจำวันร่อนอยู่ระหว่างราชดำเนิน-ปิ่นเกล้า แต่เข้าสุดสัปดาห์ผมพากายและหัวใจสัมผัสวิถีชีวิตผู้คนต่างเมืองต่างวัฒนธรรม อย่างเที่ยวนี้กระทรวงวัฒนธรรมผู้สนับสนุนการเดินทางพาผมร่อนลงเกาะภูเก็ต เกาะภูเก็ต พื้นเพเมืองเก่านาม "ถลาง" หน้าด่านแห่งทะเลอันดามัน จังหวัดที่ละเมียดละไมด้วยนิเวศธรรมชาติ หาดทราย แสงแดด สายลม แต่ต้องละเลียดข้าวราดแกง-น้ำดื่มราคาสูงกว่าเมืองหลวงกรุงเทพฯ ภูเก็ต ไม่ได้มีแค่หาดป่าตอง กะรน ที่นักเดินทางยุโรปบินข้ามมหาสมุทรมานอนอาบแดด เริงระบำแสงสียามค่ำคืน หรือชมตะวันรอนที่แหลมพรหมเทพ นอนโรงแรม รีสอร์ท เล่นระดับตามไหล่เขาและบนยอด แต่เมืองภูเก็ตยังมีโซนอาคารสถาปัตยกรรมชิโน-โปรตุกีส Sino Portuguese Style บนถนนเยาวราชอิทธิพลศิลปวัฒนธรรมของจีนและฝรั่ง ถนนดีบุกย่านการค้าแร่ดีบุกของนายเหมืองยุคเก่าก่อนให้ชื่นชม แล้วผมก็พบว่าชนชั้นของคนในภูเก็ต มีหลายสถานะตั้งแต่มหาเศรษฐีถึงยาจก บ้านเรือนมุงกระเบื้องถึงกระท่อมมุงสังกะสี กับวิถีชีวิตการดำรงอยู่ของคนในสภาพหาเช้ากินค่ำ หรือหาค่ำกินเช้า ทั้งในเมืองและชายขอบของแผ่นดินที่เรียกว่าหาดหรือหัวแหลม การดำรงอยู่ของชาวเลเรียกขานตัวเองมอแกลน อุลักลาโว้ย แต่กลุ่มคนเมืองตั้งชื่อพวกเขาชาวไทยใหม่ ผมเดินทอดน่องบนชายหาด บรรจงกดชัตเตอร์ภาพเรือกาบไม้หรืออุลักลาโว้ยเรียก "บูราฮู้" จอดเรียงราย เชือกป่านที่ตะใคร่จับจนเป็นสีเขียว มันบ่งบอกถึงอายุการใช้งานของเรือได้เป็นอย่างดี ที่พวกเขายึดอาชีพ พรานทะเลออกไปหาปลาฤดูแล้วฤดูเล่า และไม่วายภาพเด็กๆ กำลังสนุกสนานสำราญใจกับการเล่นน้ำทะเล ทำให้ผมอดนึกถึงหน้าร้อนในวัยเด็กอย่างเสียมิได้ มอแกลน อุลักลาโว้ย อีกนิยามหนึ่ง ยิบซีแห่งท้องทะเล เป็นใคร มาจากไหน จากบันทึกข้อมูลเทศ บาลตำบลราไวย์ กล่าวบรรพบุรุษของ 2 ชาติพันธุ์ยิปซีแห่งท้องทะเล ล่องเรือร่อนเร่หากินตามทะเลตามเกาะต่างๆ คาบสมุทรมาลายู จากเกาะสุวาเวสีตะวันตกอินโดนีเซีย เกาะซูลในฟิลิปปินส์ ริมฝั่งเมืองมะริดเขตพม่า แล้วมอแกลนก็ร่อนเรือมาถึงแผ่นดินภูเก็ต ตั้งถิ่นฐานบ้านไม้ขาว หินลูกเดียว แหลมหลา ฯลฯ ส่วนอุลักลาโว้ยตั้งถิ่นฐานเกาะสิเหร่ แหลมตุ๊กแก หาดราไวย์ ฯลฯ แล้วดำรงสืบพันธุ์ออกลูกออกหลานร่วมพันครัวเรือน คิดเป็นประ ชากรราวสี่พันชีวิต มอแกลน อุลักลาโว้ยรุ่นใหม่ ถือบัตรประชาชนพลเมืองไทยอาจไม่ใส่ใจภาษาออสโตรนีเซียนตระกูลของบรรพบุรุษ เพราะวิถีทำมาหากินต้องปรับสภาพเข้ากับศิวิไลท์ของเมืองภาษาไทยเป็นสิ่งจำเป็นติด ต่อคนเมือง-ราชการ และพบว่าจำนวนหนึ่งขึ้นบกเอาดีจับจอบเสียมทำสวน ขึ้นต้นมะพร้าว แรงงานก่อสร้าง บางคนใส่ชุดพนักงานต้อนรับ ไกด์รับจ้างบริการนำเที่ยว แต่จำนวนไม่น้อยยังคงยึดอาชีพพรานทะเล ในวิถีความเชื่อ วัฒนธรรม ประเพณีลอยเรือ ชาวมอแกลนและอุลักลาโว้ยยังแสดงออกให้เห็นอยู่ แม้จะถูกปรุงแต่งให้ดูสวยงามตามที่องค์กรเอกชนหรือภาครัฐกำหนด ขณะที่กระทรวงวัฒนธรรมภายใต้บทบาทนายธีระ สลักเพชร รมว.วัฒนธรรม จะดำเนินการตั้งศูนย์วัฒนธรรมเพื่อบอกสถานะเป็นตัวตนของกลุ่มชาติพันธุ์ ก่อนที่นายทุนรุกคืบชายหาดผืนงาม กลืนวัฒนธรรมชาวเลเพื่อสร้างรีสอร์ท | | |  รูปประกอบข่าว | | | | | | | http://www.siamrath.co.th/UIFont/NewsDetail.aspx?cid=69&nid=35630 | | |
| |
Rediscover Hotmail®: Now available on your iPhone or BlackBerry
Check it out.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น