เหนือความคาดหมาย กับ“โพท้องท่องภูเก็ต”/ ปิ่น บุตรี

เหนือความคาดหมาย กับ"โพท้องท่องภูเก็ต"/ ปิ่น บุตรี

โดย ปิ่น บุตรี

8 เมษายน 2552 16:25 น.

โดย : ปิ่น บุตรี นั่งโพท้องออกท่องภูเก็ตตั้งแต่ยามเช้ามืด        ...เหนือความคาดหมายไม่น้อย...                เมื่อจู่ๆพี่ธีรภาพ โลหิตกุล ช่างภาพและนักเขียนสารคดีชื่อดัง โทร.มาชวนไปร่วมออกทริปถ่ายภาพล่องใต้ท่องภูเก็ต ในระหว่างที่ผมกำลังลอยเรือเท้งเต้งอยู่กลางอันดามันที่เกาะสิมิลัน                แม้ยังไม่รู้รายละเอียด ไม่รู้กำหนดการ แต่ด้วยความที่พี่ธีรภาพเป็นหนึ่งในนักเขียนในดวงใจ เมื่อได้รับเกียรติเช่นนี้ หากปฏิเสธก็คงจะพลาดสิ่งดีๆ ด้วยเหตุนี้ผมจึงตกปากรับคำอย่างไม่ลังเล เพราะโอกาสที่จะได้ร่วมทริปแบบนี้นับว่า                ...เหนือความคาดหมายไม่น้อย...                1...                ...ภาพถ่ายวันนี้ พรุ่งนี้ก็ถือเป็นภาพประวัติศาสตร์แล้ว...                กลับจากสิมิลันผมรีบเช็คอีเมล์ที่พี่ธีรภาพส่งให้เพื่ออ่านรายละเอียดของทริป พบข้อความโดนใจดังกล่าวในตอนท้ายๆของข้อมูล ซึ่งงานนี้แม่งานหลักอย่างกลุ่ม"สห+ภาพ" ร่วมด้วยนิตยสารภูเก็ต บุลเลทินและพันธมิตร(สปอนเซอร์) ร่วมมือกันจัดกิจกรรมขึ้นในชื่อ "โพท้องท่องภูเก็ต"                แรกที่อ่านนั้น ชื่อกลุ่ม"สห+ภาพ" ผมคุ้นหูมาพอสมควร แต่ชื่อ"โพท้องท่องภูเก็ต"นั้นยังงงๆอยู่ว่า"โพท้อง"มันคืออะไร ?!?                เมื่ออ่านในรายละเอียดจึงถึงบางอ้อ รู้ว่าโพท้อง(ภาษาฮกเกี้ยน) เป็นรถ 2 แถวโครงไม้ ทาสีสันสดใสสวยงามสะดุดตา โพท้อง(หรือที่มารู้ภายหลังว่าบางคนนิยมเรียกว่ารถคอหมู) (เคย)เป็นพาหนะหลักในการสัญจรของชาวภูเก็ต แต่โพท้องไม่ใช่พาหนะหลักในการเดินทางสู่ภูเก็ตของมวลหมู่ผู้ร่วมทริปครั้งนี้ เพราะพวกเราเลือกเราเลือกเดินทางด้วยรถบัสวีไอพี โดยออกจากรุงเทพฯตั้งแต่ 6 โมงเช้าของวันที่ 26 มี.ค.ที่ผ่านมา                วันนั้นรอบๆทำเนียบอาจวุ่นวายจากการประท้วง(ยาว)มาถึงวันนี้(เพื่อคนๆเดียว)แบบอ่อนเหตุผล แต่รถบัสวีไอพีที่ชาวคณะนั่งไปนั้นไร้เหตุขัดข้องใดๆ สามารถวิ่งล่องใต้ลงอย่างฉลุยฉุยฉิว                จากกรุงเทพฯสู่ภูเก็ต ทางผู้จัดงานกำหนดเวลาวิ่งรถแบบสบายๆประมาณ 12 ชั่วโมง ทำให้บนรถพี่ธีรภาพถือโอกาสแนะนำสมาชิกผู้ร่วมกิจกรรมในครั้งนี้ ซึ่งล้วนแต่เป็นช่างภาพยอดฝีมือ ในระดับเทพ เซียน โปร(แล้วแต่มุมมองของแต่ละคน)                ที่สำคัญงานนี้เป็นการรวมตัวกันของช่างภาพหลากหลายแนว ไม่ว่าจะเป็น ช่างภาพสารคดี ช่างภาพธรรมชาติ ช่างภาพประกวด ช่างภาพการศึกษา ช่างภาพแฟชั่น ช่างภาพพิธี ช่างภาพคอนเสิร์ต ช่างภาพวิจัย ช่างภาพข่าว ช่างภาพโฆษณา                เรียกว่าแต่ละคนต่างก็มีแนวทางการถ่ายรูปที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง ซึ่งการที่จะรวมช่างภาพหลากหลายแนวทางขนาดนี้ให้มาถ่ายรูปร่วมกันตามหัวข้อที่กำหนด ไม่ใช่เรื่องง่ายดาย นับว่ากิจกรรมโพท้องท่องภูเก็ตนี้                ...เหนือความคาดหมายไม่น้อย...                2...                หลังรับรู้ในแนวการถ่ายรูปของแต่ละคน มาดูตัวเอง เท่าที่นึกได้ตอนนี้คือการถ่ายรูปใน 2 แนวทางคือแนวตั้งและแนวนอน                ขณะที่แนวทางการถ่ายรูปที่ทางคณะจัดงานกำหนดไว้มี 4 แนว 4 สายด้วยกัน คือ สายสถาปัตยกรรม เน้นถ่ายที่ตึกชิโน-โปรตุกีสในย่านเมืองเก่าภูเก็ต สายวิถีชีวิตวัฒนธรรม เน้นถ่ายภาพชุมชน-อาชีพเก่าแก่ที่ยังหลงเหลืออยู่(บ้าง)ในภูเก็ต สายหาดทรายชายทะเล เน้นถ่ายทะเลยามเช้า-เย็นตามชายหาดที่ไม่ดังแต่ทิวทัศน์สวยงาม สายป่าเขาลำเนาไพร เน้นถ่ายธรรมชาติที่ป่าเขาพระแทว                งานนี้ผมเลือกสายวิถีชีวิต เพราะอยากไปสัมผัสกับชุมชนบางชุมที่นับวันยิ่งมายิ่งเหลือน้อยเต็มทีในภูเก็ต ซึ่งก็ไม่ผิดหวังแต่อย่างใด เพราะเช้าวันรุ่งขึ้น(27 มี.ค.52)ทีมจัดงานมารับชาวคณะช่างภาพที่ประกอบด้วย ช่างภาพ(มืออาชีพ)จากกลุ่ม สห+ภาพ และช่างภาพ(สมัครเล่น)ที่เข้าอบรมการถ่ายภาพ(กับทีมผู้จัดงาน) ตั้งแต่เช้ามืดประมาณตี 4 เพื่อไปถ่ายภาพชุมชนทำข้าวหลามที่บ้านหินรุ่ย อ.ถลาง ช่างภาพผู้เข้าอบรมนั่งโพท้องท่องภูเก็ตถ่ายภาพบรรยากาศยามเช้า        ครั้นพอแสงเริ่มมาชาวคณะเดินทางไปถ่ายภาพต่อที่หมู่บ้านชาวประมงเชิงสะพานสารสินฝั่งพังงา แล้วกลับเข้าภูเก็ตมาถ่ายบ้านตีเหล็กแห่งสุดท้ายในภูเก็ต ก่อนช่วงบ่ายแวะไปฟังเรื่องราวชาวภูเก็ตที่พิพิธภัณฑ์เหมืองแร่ภูเก็ตที่เพิ่งเปิดได้ไม่นาน และปิดท้ายที่หมู่บ้านชาวเล เกาะสิเหร่(แหลมตุ๊กแก)                สำหรับการถ่ายภาพวิถีชีวิตนั้น ตัวผมมีกฎอยู่ข้อเดียวว่า ต้องไม่ล่วงล้ำความเป็นส่วนตัวของชาวบ้าน แต่หากชาวบ้านยินดี ยิ้มแย้มทักทาย เข้ามาพูดคุยโอภาปราศรัยก็ถือเป็นโอกาสดีที่เราจะสานต่อให้ภาพออกมาดูมีชีวิตมากขึ้น ซึ่งการไปถ่ายภาพวิถีชีวิตหลายครั้งๆนอกจากได้ภาพแล้ว ผมยังได้เพื่อน ได้ความประทับใจกลับออกมาอีกมากมาย ในวันนั้นก็เช่นเดียวกัน                ทำให้หนึ่งวันของการถ่ายภาพผ่านไปไวเหมือนโกหก วันนั้นดูเหมือนว่าโชคจะเข้าข้างพวกเราไม่น้อย เพราะฟ้า-ฝน-แดด เป็นใจ ให้แสงเป็นแสง เงาเป็นเงา ฟ้าเป็นฟ้า เมฆเป็นเมฆชัดเจน ซึ่งก็ไม่รู้ว่าใครในทริปเราแอบปักตะไคร้ขอไว้หรือเปล่า บางครั้งช่างภาพผู้เข้าอบรมนอกจากถ่ายภาพวิถีชีวิตคนอื่นแล้วยังเลือกถ่ายภาพวิถีชีวิตตัวเองด้วย        หลังถ่ายภาพเสร็จช่างภาพแต่ละคนจาก 4 สาย ส่งผลงานประทับใจ 2 ชิ้นเข้าร่วมจัดแสดง พี่ธีรภาพโต้โผใหญ่ของงานหลังเห็นผลงานทั้งหมดแล้วอดกล่าวด้วยความชื่นชมไม่ได้ว่า ช่างภาพแต่ละคนถ่ายงานออกมาได้สวยงามและดีเกินคาด                "ปกติภาพบางภาพช่างภาพต้องใช้เวลาเป็นเดือนกว่าจะถ่ายภาพได้ออกมา(สวย)อย่างนี้ แต่นี่เพียงแค่ 1 วัน แต่ละคนสามารถถ่ายงานได้ขนาดนี้ ถือเป็นเรื่องที่น่ายินดียิ่ง"                ผมฟังพี่ธีรภาพเล่าแล้วบอกได้คำเดียวว่า งานนี้                ...เหนือความคาดหมายไม่น้อย...                3...                ช่วงเย็นวันที่ 29 มี.ค. 52 ภาพของทุกคนในโครงการโพท้องท่องภูเก็ต ใส่กรอบอย่างสวยงาม ถูกส่งไปจัดแสดงที่พิพิธภัณฑ์ไทยหัว อ. เมือง ซึ่งจะจัดแสดงไปจนถึงวันที่ 29 เม.ย. 52 นี้                งานนี้ผมผู้ไม่ใช่ช่างภาพ แต่เป็นคนเขียนหนังสือที่มีภาพถ่ายประกอบซึ่งไปในฐานะผู้ร่วมสังเกตการณ์ ได้ลองส่งภาพเข้าร่วมกับเขาด้วย 2 ภาพ ตามเกณฑ์                ผลปรากฏว่าฟลุ้ค(เว้ย) ได้ร่วมจัดแสดงกับเขาด้วย ตัวเองเมื่อมีโชคแบบนี้คงพูดได้อย่างเดียวว่า                ...เหนือความคาดหมายไม่น้อย...        4...                ในวันเปิดแสดงภาพ ผมได้เจอะเจอกับพี่บ่าวและ(น้อง)สาวๆช่างภาพ(สมัครเล่น)ในภูเก็ตที่เข้าร่วมอบรมถ่ายภาพกับทีมผู้จัดงานและเดินทางไปถ่ายรูปกับผมในวันที่ 27                พวกเราถือโอกาสแลกเปลี่ยนทัศนะกัน ซึ่งผู้เข้าร่วมอบรมแต่ละคนต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า นอกจากจะได้เรียนรู้เทคนิค เคล็ดลับการถ่ายภาพจากพวกมือโปรแล้ว ยังได้บางสิ่งบางอย่างที่นอกเหนือจากการถ่ายภาพติดตัวกลับไปอีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็น ได้รู้ว่าภูเก็ตยังมีชุมชนและบางอาชีพที่คาดไม่ถึงหลงเหลืออยู่ ได้เรียนรู้วิถีวัฒนธรรมชุมชนซึ่งที่ผ่านมาเห็นอยู่จนชาชินแต่มองข้ามไป (บางคนจะนำแนวคิดนี้ไปต่อยอดด้วยการให้คนในชุมชนของตัวเองค้นหาของดีที่มีอยู่)                ที่สำคัญคือพี่บ่าวและสาวๆในกลุ่มวิถีชีวิตต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า การได้ออกมาถ่ายภาพนอกสถานที่นั้น "ได้เพื่อน"กลับไป และ"มีความสุข"ที่ได้ถ่ายรูป                สำหรับ 2 คำตอบหลังนั้น ถือเป็นคุณประโยชน์จากการถ่ายภาพในครั้งนี้ที่นับว่า                ...เหนือความคาดหมายไม่น้อย...                *****************************************                กลุ่มสห+ภาพ(Foto United) คือชุมชนฅนถ่ายภาพที่เกิดจากความคิดริเริ่มของจิระนันท์ พิตรปรีชา กวีซีไรต์ นักเขียนและช่างภาพอิสระ เกียงไกร ไวยกิจ ช่างภาพอิสระ ธีรภาพ โลหิตกุล นักเขียนและช่างภาพอิสระ เพ็ญพัฒน์ มรกตวิศิษฏ์ นักธุรกิจและช่างภาพอิสระ ร่วมด้วยช่างภาพชั้นนำอีกหลายท่าน มีผลงานที่จัดแสดงอย่างโดดเด่นมาแล้วคือ ตลาด...ยังไม่วาย ซึ่งในอนาคตทางกลุ่มสห+ภาพ คาดว่าจะมีกิจกรรมและการจัดแสดงภาพออกมาอย่างต่อเนื่อง         http://www.manager.co.th/Travel/ViewNews.aspx?NewsID=9520000039947

---

Hotmail® has a new way to see what's up with your friends. Check it out.